by نتایج آماری بدست آمده از تمامی نمونه‌های بستنی حاوی آفلاتوکسین M1 در پایان مرحله گرم خانه گذاری از هر دو غلظت (ppb 05/0 ، ۱/۰) مطابق جدول (۴-۵ ) کاهش معنی داری (۰۱/۰>p) را نسبت به مقدار اولیه آن‌ها نشان داده است.
میزان درصد کاهش آفلاتوکسینM1 در نمونه‌های باغلظت (۰۵/۰ ،۱/۰) ml/µg در پایان مرحله گرمخانه گذاری در این پژوهش به ترتیب(۴/۵،۲۲/۲۹)درصد بوده است.
بر اساس مطالعات صورت گرفته توسط گواریس (۲۰۰۱) مقدار ۱AFM در تمامی نمونه‌های ماست، پس از تخمیر کاهش قابل ملاحظه‌ای را نسبت به میزان اولیه آن‌ها در شیر، نشان داد. در پژوهش براکت و مارس (۱۹۸۲) به طور متوسط آفلاتوکسین M1 شیری که در آن آنزیم پروتئولیتیک اعمال شده ۷/۳۰ درصد بیشتر از شیری است که فاقد این آنزیم می‌باشد دلیل اصلی ممکن است به علت خصوصیات اتصال آفلاتوکسین به کازئین باشد که نشان دهنده برقراری اتصال آفلاتوکسین M1 با پروتئین شیر می‌باشد.
بنابر مطالعات انجام گرفته توسط اگموند و همکاران (۱۹۷۷و۱۹۸۲) آفلاتوکسین M1 به مقدار کمی بیشتر از ماست نسبت به شیر اصلی بدست آمد آن‌ها معتقد بودند که افزایش مقدار آفلاتوکسین M1 بدست آمده از ماست ممکن است به دلیل بازیابی کامل تر آفلاتوکسین M1 از ماست نسبت به شیر باشد.
همچنین بر اساس مطالعه صورت گرفته توسط تاباتا و همکاران (۱۹۹۳) غلظت شیر بر آفلاتوکسین M1 تاثیر دارد. مون کاسگارد و همکاران (۱۹۸۷) دریافتند که سطح آفلاتوکسین M1 در طول تولید ماست به طور متوسط به میزان ۹ درصد در حال افزایش بود. آن‌ها شرح دادند که آفلاتوکسین M1 از ترکیبات کشت شده بهتر استخراج می‌شود. گاهی اوقات توانایی اتصال به دلیل فرآورده‌های سینرژیک در ماست ممکن است کاهش یابد. ال نظامی و همکاران (۱۹۹۸) گزارش کردند توانایی اتصال در استفاده از اسید درمحلول نمکی فسفات (PBS) آزمایشی افزایش می یابد. در حقیقت میزان اتصال در ماست ، حتی کمتر از اتصالات جداگانه در PBS تعیین شد. در پژوهش دیگری که توسط ال نظامی و همکاران (۲۰۰۲) انجام گرفت در مدت ۲۴ ساعت یک محیط قدیمی ۲۴ ساعته از لاکتوباسیلوس رامنوس GG و لاکتوباسیلوس رامنوس LC-705 قادر به حذف حدود ۸۰ درصد از آفلاتوکسین B1 بودند . در مطالعه دیگر پلتونن و همکاران (۲۰۰۱) گزارش دادند حذف آفلاتوکسین B1 از محلول بافر توسط باکتری‌های پروبیوتیک در حدود ۸/۵ – ۳/۳۱ درصد بود. اطلاعات بیشتر در توانایی اتصال آفلاتوکسین B1 توسط گونه‌های باکتری‌های اسید لاکتیک لبنی و بیفیدوباکترها برای آفلاتوکسین B1 وجود دارد وفقط برای آفلاتوکسین M1 محدود است این نتایج کمتر از مقادیر پیریدز و همکاران (۲۰۰۰) می‌باشد او دریافت که توانایی اتصال آفلاتوکسین M1 به گونه‌های زنده لاکتوباسیلوس در بازه زمانی ۱۶– ۱۵ ساعت حدود ۸/۵۳–۱/۱۸ درصد می‌باشد.
جدول ۴ – ۵ : غلظت آفلاتوکسین در شیر و بستنی حین تولید و نگهداری در ۴ درجه سانتی گراد
| دانلود کامل پایان نامه در سایت pifo.ir موجود است. |
| نمونه | غلظت آفلاتوکسین M1 (g/lµ) c (mean ± SD) |
درصد کاهش آفلاتوکسین M1 موجود | ||
| میزان آفلاتوکسین M1 تلقیح شده µg/l 05/0 |
میزان آفلاتوکسین M1 تلقیح شده µg/l 1/0 | میزان آفلاتوکسین M1 تلقیح شده µg/l 05/0 | میزان آفلاتوکسین M1 تلقیح شده µg/l 1/0 | |
| شیر پاستوریزه شده | a ۰۰۳/۰± ۰۴۹/۰ | a ۰۰۴/۰ ± ۰۸۷/۰ | ||
| شیر پس از حرارت دهی | a ۰۰۴/۰± ۰۴۹/۰ | a ۰۰۶/۰± ۰۸۷/۰ | ۰/۰ | ۰/۰ |
| پایان گرمخانه گذاری | b ۰۰۶/۰± ۰۳۸/۰ | b ۰۰۸/۰± ۰۶۱/۰ | ۴/۲۲ | ۵/۲۹ |
