نگاهی به مجسمه‌های چوبی بی‌نظیری که زندان روحی انسان را نشان می‌دهند

یه هنرمند تایوانی به نام «تونگ مینگ-چین» شاهکارهای چوبی خود رو با الهام از احساسات داخلی آدم و افکاری که در ناخودآگاه در جریان هستن می‌سازه.

اون با ظرافت بی‌نظیری، مجسمه‌هایی خلق کرده که زندان روحی آدم رو نمایش می‌دهد؛ چیزی که نوع‌بشر از شروع خلقت با اون درگیر بوده و تا انتهای جهان هم بازم زندونی جنگ‌های داخلی خود میشه.

موضوع همه مجسمه‌های چوبی این هنرمند مسایل روانشناسی هستن. در سال ۲۰۱۳ میلادی اون مجسمه «نفس» رو ساخت که طعنه‌ایه بر «دگردیسی از کالبد به روح تحت تاثیر بینش و آگاهی». این مجسمه که جون هم می‌توان اونو تعبیر کرد درون یه جعبه ساخته شده که مثل بدنی مچاله‌شده سر به تو داره.
در گوشه‌ای از جعبه، یه دست رو به بالا بیرون اومده تا ذهن بیننده رو درگیر کنه و هر کسی برداشت خود از اثر رو داشته باشه.

مینگ-چین از jade cong و jade bi که در فرهنگ سنتی چین نماد زمین و آسمون هستن واسه ساخت بعضی از مجسمه‌های خود استفاده می‌کنه.

زمان می‌گذره و مردم تغییر می‌کنن اما بعضی حقایق و زیبایی‌ها واسه همیشه پایدار هستن.

«تونگ مینگ-چین» در شهر چانگوآ در کشور تایوان متولد شده و دارای مدرک BFA  و MFA از دانشگاه ملی هنر در تایپه س.

در زیر نگاهی داریم به بعضی از شاهکارهای این هنرمند که واقعا طراحی‌های بی‌نظیری دارن. با ما همراه باشین.

هیاهوی داخلی

مجسمه چوبی «هیاهوی داخلی» نشون‌دهنده فردیه که تلاش داره با کشیدن خود بر جاذبه‌ی زمین غلبه کنه.
فضاهای کنده‌کاری شده روی سطح چوب و ساخت برجستگی‌های صورت و انگشتان دست، حس خاصی به بیننده منتقل می‌کنن. از اونجا که همه آدم‌ها یه زندان داخلی دارن، با دیدن این مجسمه این حس تداعی می‌شه که تفکرات داخلی چقدر می‌تونن غمگین و ناراحت‌کننده باشن و آدمی همیشه در کشاکش داخلی واسه فرار از اوناس.

تولد قهرمانی جدید

«تولد قهرمانی جدید» طعنه‌ایه از روح آدم و خیالات و خیال‌های اون. این اثر رو نمی‌توان خیلی راحت تو یه گروه از اشکال ذهنی مثل احساسی، شاعرانه، مفهومی و غیربصری دسته‌بندی کرد.

این اثر انگار یه خیاله که آگاهی و کشف دنیای ناخودآگاه رو منتشر می‌کنه.

نفس

این مجسمه چوبی، دگردیسی از کالبد جسمی به فضای داخلی روح رو به تصویر کشیده.

نفس، به طور مبهمی شمایل شکل روحی آدم و بخش داخلی اونو تداعی می‌کنه.

دست و پاهای بیرون اومده از قاب در این طراحی قابل تامل هستن.

دسته‌ای از سرها

این مجسمه هم نمادی از روح زندونی در جسمه که نشون می‌دهد آدم مجموعه‌ایه از تفکرات و باورها که همه در نهاد اون جای خوش کرده‌ان.

تنهایِ جدید

این شاهکار چوبی یه آدم مچاله شده رو به تصویر کشیده که ظرافت هنری اون غیر قابل چشم‌پوشیه. در این اثر شما چهره‌های مختلفی رو می‌تونید ببینین که معلوم نیس اونا همدیگه رو در آغوش کشیده‌ان یا در حال پس زدن همدیگه هستن.

هر کسی به ظن خود می‌تونه راز این گلوله‌ی چوبی رو درک کنه؛ برداشت هر فرد در واقع معنی اصلی این مجسمه س.

خودنگاره

چهره‌نگاری از خود بهترین روش واسه نمایش خودمونِ داخلی فرده.

بیننده اثر می‌تونه با در نظر گرفتن فرم صورت و حالت دست‌های مجسمه برداشت شخصی خود از دنیای داخلی رو داشته باشه.

سلفی

تغییر در دل جنگل

جنگل نماد اجتماعه. در این مجسمه مشاهده می‌کنیم که در کنار هم اومدن قطعات جور واجور، تکمیل کننده اوناس. ما می تونیم با نگاه کردن به نمای خارجی این قطعات، دنیای داخلی اونو متصور شیم.