با ۱۰ فرار از زندان شگفت انگیز و باورنکردنی در طول تاریخ آشنا شوید [قسمت دوم]

همونطور که در بخش اول این مطلب گفتیم فرار از زندان هم به اندازه تاریخ زندانا قدمت داره.
ً آدم خواهان آزادی بوده و تحمل محدود بودن تو یه محوطه خاص براش خیلی سخت میشه به خاطر همین آخر تلاش خود رو می کنه که به هر شکل ممکن از این محدودیت فرار کنه.
در شرایطی که افراد در زندانای فوق امنیتی و بسیار مجهز زندانی می شن کار واسه فرار خیلی سخت تر بوده و باید روشای خلاقانه تری استفاده کرده شه تا برنامه فرار با موفقیت به پایان برسه.

بعضی وقتا زندانیان نقشه های دراز مدت و پیچیده ای ریخته که هیچ کدوم از مسئولین زندان متوجه موضوع نشده و تنها پس از فرار زندانی یا تعدادی از زندانیان متوجه نقشه بی اشکال اونا شده و دهانشون از تعجب باز می مونه. مطمئنا نیاز باعث اختراعات و ابداعات می شه و برنامه ریزی واسه فرار هم از این قانون مستنثنی نیس.
در قسمت اول این مطلب شما رو با ۵ فرار بزرگ از زندان در طول تاریخ آشنا کردیم که در ادامه می خوایم ۵ مورد دیگه از این فرارهای عجیب و باورنکردنی رو واسه شما بازگو کنیم.
با ادامه مطلب همراه باشین.

۵- فرار از آلکاتراز

زندان آلکاتراز در طول ۲۹ سال خدمت خود تماشاگر ۱۴ تلاش واسه فرار به وسیله ۳۴ زندانی بوده.
براساس ادعاهای مقامات این زندان همه این تلاشا ناموفق بوده و بیشتر این فراریا بدون این دست اون دست کردن دستگیر شده یا کشته شده بودن. با این وجود در دو فرار در سالای ۱۹۳۷ و ۱۹۶۲ افراد فراری هیچ وقت پیدا نشده و مسئولین ادعا کردن که این افراد فراری مطمئنا در بین فرار مرده ان. اما همین موضوع باعث شد که بعضی ادعا کنن فرارهای موفقی هم از این زندان انجام شده.

پیچیده ترین و باحال ترین تلاش واسه فرار از این زندان بدنام در ۱۱ ژوئن سال ۱۹۶۲ به وسیله مردی به نام فرانک موریس و برادران آنجلین انجام شد که چاله ای رو در داخل سلول هاشون کنده و با بالا رفتن از دیوار بخش خود، بریدن میله ها تونستن از راه هواکش خود رو به سقف برسانند. از اون جا با وارد شدن به لوله فاضلاب خود رو به شبکه توری دور و بر زندان رسونده و با عبور از اون به ساحل رسیدن. بعد با ساختن یه شناور مثل کرجی وارد آب شده و پنهون شدن.

این سه نفر براساس ادعاها در خلیج سانفرانسیکو غرق شده و هرچند جنازه اونا هیچ وقت پیدا نشد اما مقامات رسمی اعلام کردن که مطمئنا این سه نفر در دریا غرق شدن. البته شاید این سه نفر تونسته باشن با موفقیت فرار کرده و خود رو به جایی برسانند که کسی از هویت اونا خبر نداشته.

۴- فرار از زندان لیبی

فرار از زندان «لیبی» (Libby) یکی از مشهورترین موارد موفقیت آمیز فرار از زندان در طول دوران جنگ داخلی آمریکا س. در نهم و دهم فوریه سال ۱۸۶۴ بیشتر از ۱۰۰ زندانی سرباز متحدین شبونه از زندان لیبی در ریچموند ویرجینیا که محل نگهداری نگهداری اسیران جنگی بود فرار کردن. از ۱۰۹ زندانی فراری ۵۹ نفر موفق شدن خود رو به خط نیروهای خودی برسانند اما ۴۸ نفر دستگیر شده و دو نفر هم در رودخانه جیمز غرق شدن. باحال این که زندان لیبی یه منطقه کامل از شهر ریچموند رو به خود اختصاص داده بود و تنها یه خیابون در سمت شمال اونو به مابقی شهر وصل می کردف در سمت جنوب هم رودخانه جیمز جریان داشت.

این زندان بزرگ و مخوف سه طبقه بالاتر از سطح زمین ساخته شده و پایه های اون در داخل رودخانه قرار داده شده بودن. شرایط زندگی در این زندان بسیار بد و وحشتناک بود. با احتمال خیلی کم غذایی به زندانیان داده شده و مسائل بهداشتی اصلا رعایت نمی گردید. به خاطر همین هزاران زندانی نگون بخت جون خود رو از دست دادن. زندانیان موفق شدن که خود رو به طبقه اول زیرین ساختمون زندان برسانند که «جهنم موشا» (rat hell) نامگذاری شده و به دلیل حمله موشا غیرقابل استفاده شده بود.

اونا پس از ۱۷ روز تونل کندن موفق شدن وارد یه اتاق خالی در قسمت شرقی زندان شده و در آخر خود رو به یه انباری پر از تنباکو برسانند. وقتی که سرهنگ رِز موفق شد به اون طرف دیوار برسه به افراد خود اینجور گفت:” حالا راه آهن زیرزمینی به سمت کشور خدا باز شده”. افراد اون در طول شب نهم فوریه سال ۱۸۶۴ در گروه های دو و سه نفره از زندان لیبی فرار کرده و خود رو به انبار تنباکو برسانند و در آخر همه با هم از در ورودی خارج شن. این تونل اونقدر طولانی بود که از ساختمون اصلی زندان بسیار دور شده و به فراریان این امکان رو می داد که در تاریکی خیابونای شهر مخفی شده و به سمت خطوط نیروهای خودی حرکت کنن.

۳- پاسکال پایت

مطمئنا هر نوشته ای که به باحال ترین و بزرگ ترین فرارها از زندان بپردازه باید به داستان فرار این زندانی باهوش و باهوش هم بپردازه چون ایشون نه یه بار بلکه دو بار از یه زندان فوق امنیتی در فرانسه فرار کرده و در هر دو بار از هلی کوپتر استفاده کرده. هم اینکه ایشون در کمک به فرار سه زندانی دیگه بازم با هلی کوپتر نقش داشت. پایت اول به خاطر قتلی که در بین سرقت از یه خودروی ون امنیتی انجام داده بود به ۳۰ سال زندان محکوم شد.
بعد از این که یه بار در سال ۲۰۰۱ از زندان فرار کرده و دستگیر شد، ۷ سال دیگه هم به خاطر کمک به فرار سه زندانی در سال ۲۰۰۳ به دوران محکومیت اون اضافه گردید. بعد ایشون با به کار گیری یه هلی کوپتر که به وسیله چهار مرد که ماسک به صورت داشتن و از فرودگاه کن مندلیو دزدیده شده بود از زندان گراسی فرار کرد.

ساعتا بعد این هلی کوپتر در برینولز در ۳۸ کیلومتری شمال شرقی تولون فرانسه در ساحل مدیترانه به زمین نشست. پایت و همدستانش از صحنه فرار کرده و به خلبان آسیبی نرساندند. ایشون دوباره در ۲۱ سپتامبر سال ۲۰۰۷ در ماتارو اسپانیا درحدود ۳۰ کیلومتری شهر بارسلون دستگیر شد.
ایشون تونست با جراحی پلاستیک چهره خود رو عوض کنه اما به وسیله پلیس اسپانیا شناسایی و دستگیر شد.
تا سال ۲۰۱۱ ایشون در فرانسه و در مکانی سری نگهداری می شد تا این که به دلیل فرار، ۵ سال دیگه هم به دوران محکومیت اون اضافه شده و حالا در زندان هست.

۲- فرار بزرگ

اشتالاگ لوفت ۳ (Stalag Luft III) یه کمپ اسرای جنگی نیروی هوایی در آلمان بود که اسیران نیروهای هوایی متفقین در طول جنگ جهانی دوم در ان نگهداری می شدن. در ژانویه سال ۱۹۴۳، راجر بوشل نقشه یه فرار بزرگ از این کمپ رو طراحی کرد.
براساس نقشه اون باید ۳ تونل طولانی و عمیق با اسمای رمزی «کامل»، «دیک» و «هری» حفر می شد.
ورودی این تونلا اونقدر با دقت تعیین شده بود که نگهبانان کمپ نتونن اونا رو پیدا کنن. هم اینکه واسه این که میکروفونای محوطه این تونلا و سروصدای به وجود اومده به وسیله کندن اونا رو کشف نکنن هر تونل باید دستکم ۹ متر عمق می داشت. این تونلا بسیار باریک بودن اما در طول اونا سالنای بزرگی واسه پمپاژ هوا،محل نگهداری وسایل و یه محل تخلیه و تجمع حفر می شد.

دیواره های شنی تونل به وسیله تخته هایی که از سراسر کمپ جمع آوری شده بود سفت می شدن. با بزرگ تر شدن تونلا، بعضی ابداعات تکنیکی باعث شد که کار راحت تر و کم خطرتر شه.
یکی از مهم ترین مسائل این بود که شخصی که تونل رو می کنه هم هوای کافی واسه تنفس داشته و هم بتونه از روشنایی استفاده کنه.
به خاطر همین پمپی واسه منتقل کردن هوا از بیرون به سمت تونل طراحی و ساخته شد.
بعدا درون تونل با به کار گیری کابلای برقی که به نیروگاه کمپ وصل شده بودن روشن شد.
هم اینکه وسایل ماشین مانند ریلی کوچیکی واسه تخلیه کردن سریع خاکای کنده شده ساخته شده بود که شباهت بسیاری با سیستمای استخراج معدن در گذشته داشت.

با به کار گیری این خطوط ریلی بیشتر از ۱۳۰ تن خاک و شن در طول ۵ ماه کار جابجا شد.
علاوه بر این از این خطوط ریلی واسه رسوندن سریع گروه های حفاری به محل استفاده می کردن. در مارس سال ۱۹۴۴ تونل «هری» آماده شد اما در اون زمان تعداد خیلی از سربازان آمریکایی که به سختی در حفاری تونل تلاش کرده بودن به یه کمپ دیگه منتقل شدن. اونا یه هفته صبر کردن که شب تاریک و بدون مهتابی فرا برسه و بتونن با به کار گیری تاریکی شب از اردوگاه خارج شن. آخرسر در شب ۲۴ مارس عملیات فرار شروع شد.
از شانس بد زندانیان این تونل تنها چند متر کوتاه بود. بر خلاف این که برنامه ریزیا طوری انجام شد که تونل در جنگل ان طرف زندان خارج شه اما با منطقه جنگلی چند متر فاصله داشت.

بر خلاف خاموش بودن برق اردوگاه واسه جلوگیری از حملات هوایی متفقین، ۷۶ زندانی تونستن از تونل عبور کرده و به محل خروج برسن. در آخر در ساعت ۵ صبح روز ۲۵ مارس یکی از نگهبانان متوجه خروج ۷۷ اُمین زندانی از خروجی تونل گردید. اما فقط سه نفر از این افراد موفق به فرار شدن. در کل ۵۰ نفر در بین فرار مورد هدف قرار گرفته و کشته شدن و بقیه هم دستگیر و به کمپ برگشتن.

۱- فرار کولدیتز

اردوگاه کولدیتز «Colditz» یکی از معروف ترین اردوگاهای نگهداری اسرای جنگی در دوران جنگ دوم جهانی در آلمان بود. این زندان در قلعه کولدیتز روی صخره های مشرف به شهر کولدیتز در ایالات ساکسونی آلمان قرار داشت. در طول جنگ جهانی دوم تلاشای موفقی واسه فرار از اردوگاه کولدیتز انجام شد اما یکی از اونا از هر جهت منحصر به فرد و باحال بود. در این نقشه دو خلبان بریتانیایی به اسمای جک بِست و بیل گولدفینچ که بعد از فرار از یه اردوگاه اسرای جنگی دیگه به کولدیتز فرستاده شده بودن نقشه ای کشیدن که براساس اون با ساختن یه گلایدر دو نفره از این اردوگاه فرار کنن.

این گلایدر به وسیله بیل و جک در زیر شیروانی سقف کلیسای کوچیک اردوگاه ساخته شده و قرار بود از روی سقف همین کلیسا به پرواز درآمده و بر فراز رودخانه «تولید کننده» (Mulde) که ۶۰ متر پایین تر بود به پرواز دربیاد. افسرانی که در این پروژه شرکت داشتن با ساخت یه دیوار کاذب محلی رو در اتاقک زیر شیروانی از چشم نگهبانان آلمانی دور نگه می داشتن. در این محل همه قطعات گلایدر با به کار گیری تیکهای چوب دزدیده شده ساخته شد.
از اون جایی که نگهبانان آلمانی براساس تجربیاتی که از فرار سربازان متفقین پیدا کرده بودن همیشه به دنبال تونل در سطح زمین گشته، پروژه ساخت گلایدر با مشکل کمتری روبرو می شد.
هزاران قطعه کوچیک باید ساخته شده که معمولاً از چوب تختای سربازان و یا هر چیز چوبی که در اردوگاه وجود داشت کنده می شد.

ستون بالها از تخته کف آسایشگاها بدست اومد و واسه سیمای کنترل گلایدر هم از سیمای برقی که در بخشایی از قلعه وجود داشت و کاربرد خاصی نداشتن ساخته شدن. در آخر قبل از این که گلایدر به طور کامل واسه فرار آماده شه، اردوگاه نامبرده به وسیله نیروهای متفقین آزاد شد.
از یه متخصص در بخش گلایدر به نام لورن ولش خواسته ش که الگوهای تنش و محاسبات گولدفینچ رو بررسی کنه و براساس این دست نوشته ها یه گلایدر ساخته شد که خوب به پرواز درآمد.